به گزارش مشرق به نقل از فارس، الاخبار لبنان در گزارشی نوشت که روزنامه گاردین 13 جولای در گزارشی مشروح به شخصیت‌هایی پرداخت که امروز خود را شخصیت‌های معارض سوریه و نماینده مردم این کشور می‌دانند بخصوص کسانی که در شورای ملی سوریه هستند مانند بسمة قضمانی که تاکنون چندین بار ارادت خود را به رژیم صهیونیستی نشان داده است و افرادی دیگر مانند رضوان زیاده و اسامه منجد.
الاخبار اعلام کرد که گاردین تصریح کرده است که این افراد همه با لابی‌های آمریکایی و مراکزی که با مخالفان سوریه همکاری می‌کنند، سال‌هاست ارتباطی محکم دارند. گاردین نیز در گزارش خود تاکید کرده است که تحقیق درباره گذشته و سابقه این افراد تشکیک کردن در مخالفت آنان با نظام سوریه نیست بلکه ذکر این نکته است که این مخالفت به معنای استقلال داشتن مخالفان نیست.
سران اصلی مخالفان سوریه شخصیت‌هایی هستند که از نگاه نظام سوریه شخصیت‌هایی منفی هستند که نه تنها تمام زندگی آنان در پایتخت‌های کشورهای غربی و بیشتر از جانب سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی تامین می‌شود بلکه امروز هم آمریکا از آنان حمایت مالی هنگفت می‌کند تا بتوانند نظام سوریه را ساقط کنند.
روزنامه گاردین نیز این مطلب را تایید کرد و نوشت که این افراد مدت‌ها قبل از آغاز انقلاب‌های عربی از دولت آمریکا پول می‌گیرند (حقوق می‌گیرند) تا نظام سوریه را براندازی کنند.
گاردین تصریح کرد: با آنکه آمریکا صراحتا اعلام نکرده است که برای ساقط کردن دولت بشار اسد از زور استفاده می‌کند، اما همه مخالفانی که آمریکا از آنان حمایت می‌کند، خواستار دخالت نظامی در سوریه هستند و در نتیجه متحدانی طبیعی برای نومحافظه‌کاران آمریکا هستند؛ کسانی که مسبب اشغال عراق شدند و امروز نیز دولت دموکرات باراک اوباما را به دخالت نظامی در سوریه فرامی‌خوانند.
بسمة قضمانی؛
خانم بسمة قضمانی عضو دفتر اجرایی شورای مخالفان خارج‌نشین سوریه بود. در حقیقت او مسئول امور سیاست خارجی این شورا تعیین شده بود. قضمانی از کسانی است که بیشترین اصرار را بر دخالت نظامی در سوریه دارد و تابستان گذشته خواستار صدور قطعنامه‌ای علیه سوریه با توجه به فصل هفتم منشور سازمان ملل شد. فصلی که به موجب آن، آمریکا در سال 2003 عراق را به مدت 9 سال اشغال کرد و بیش از یک میلیون عراقی را اعم از زن و کودک و پیر و جوان، کشت.
نام نشست بیلدربرگ را شنیده‌اید؟ سخن گفتن در باب اهمیت این کنفرانس مجالی دیگر می‌طلبد. خانم بسمة قضمانی اخیرا برای دومین بار در کنفرانس بیلدربرگ در شانتیلی شرکت کرد. او در سال 2008 یعنی زمانیکه خبری از هجمه وحشیانه امروز غربی‌ها و عرب‌های مرتجع به سوریه نبود، در مقام یک خانم فرانسوی در آن شرکت کرد اما امسال (2012) تابعیت فرانسوی او گرفته شده بود و در مقام یک عضو جهانی شرکت کرد.
قضمانی در سال 2005 برای موسسه فورد در قاهره که مقر اصلی آن در نیویورک است، کار می‌کرد. او سمت مدیر برنامه همکاری دولتی و بین‌المللی را بر عهده داشت. سپتامبر همان سال مدیر اجرایی موسسه اصلاح عربی شد. این موسسه برنامه‌ای اجرا می‌کند که قدرتمندترین گروه‌های فشار آمریکا آن را اداره می‌کنند؛ یعنی شورای روابط خارجی که مرکز پژوهش‌های نخبگان در سیاست خارجی آمریکاست و در آن شخصیت‌هایی اطلاعاتی، امنیتی و سیاسی فعالیت می‌کنند.
گاردین در ادامه تحلیل حضور قضمانی در چنین مواضعی که اکنون علیه سوریه اتخاذ می‌کند، می‌نویسد که قضمانی یک فعال سرگردان در امور دموکراسی است که خیلی اتفاقی خود را پشت میکروفون مخالفان سوریه دیده است. او استوارنامه‌های بین‌المللی دارد چرا که مدیر پژوهش‌های آکادمی دیپلماسی بین‌المللی بوده است که ریاستش را جان کلود کاسران مسئول سابق سازمان اطلاعاتی فرانسه بر عهده داشته است.
رضوان زیـاده؛
عضو شورای مخالفان خارج‌نشین سوریه در ترکیه و مدیر روابط خارجی آن محسوب می‌شود. او عضو بلندپایه موسسه صلح آمریکاست.
موسسه‌ای که نام آن صلح است و ماموریت آن چیزی دیگر. دولت فدرال آمریکا از این موسسه حمایت مالی می‌کند و ریاست آن بر عهده ریچارد سالومون مشاور سابق هنری کسینجر است.
کسینجر معروف در عالم سیاست و رسانه معروف نظر همه هست. اخیرا به نقل از او در نشریه نیویورکر اعلام شد که وی در خصوص سوریه با ابراز تعجب از استقامت مردم و دولت سوریه در مقابل فشارهای یک سال و نیم گذشته و اینکه جامعه سوریه با مذاهب مختلف چگونه تاکنون سرپا مانده است، اذعان کرده است که تنها کسی که در گذشته او را شکست داده است، حافظ اسد، رئیس جمهور سابق سوریه و پدر بشار اسد است.
فوریه (بهمن ماه) امسال (2012) «زیاده» به گروهی از نخبگان تندرو واشنگتن پیوست تا پای نامه‌ای را امضا کند که باراک اوباما را به دخالت نظامی در سوریه دعوت می‌کرد.
از جمله این نخبگان تندرو، جیمز وسلی مدیر سابق سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) و کلیفورد می و الیزابت چنی رئیس سابق گروه عملیات ایران-سوریه در پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) است.
به اذعان روزنامه گاردین رضوان زیاده روابط گرمی با مراکز تینک‌تنک در آمریکا دارد. او حتی سابق فعالیت در کارگاه‌هایی را دارد که با حمایت واشنگتن برای مخالفان سوریه برگزار شده است.
او در سال 2008 در کنفرانس «سوریه در حال تحول» در واشنگتن نیز شرکت کرد.
اسامـه منجــد؛
او یکی از سرشناسترین سخنگویان شورای مخالفان خارج‌نشین سوریه است. او در نشریه انگلیسی هافینگتون‌پست می‌نویسد.
منجد نیز یکی از حامیان سرسخت حمله نظامی غرب به سوریه است. اخیرا مقاله‌ای در همین خصوص با عنوان «چرا دنیا باید در سوریه دخالت نظامی کند» نوشت.
او موسس و مدیر تلویزیون «بردی» است که از لندن برنامه‌های خود را علیه سوریه و مقاومت منطقه پخش می‌کند.
گفته می‌شود منجد در سال 2008 یعنی چهار سال پیش با جرج بوش ناهار خورده است و واشنگتن او را رئیس روابط عمومی جنبش «عدالت و توسعه برای تغییر مسالمت‌آمیز و دموکراتیک» در سوریه شناخته است.
نامه‌هایی هم که ویکی‌لیکس منتشر کرده نشان می‌دهد که جنبش عدالت و توسعه نیز از سال 2006 تاکنون چیزی حدود 6 میلیون دلار برای افزایش فعالیت‌های خود در داخل سوریه از آمریکا دریافت کرده است.
